🔊10.44min
Dankbaarheid is zelfs een heel belangrijk begrip voor een goede sociale samenwerking. Door sommigen zelfs permaculuur genoemd.
Ten 1ste denk ik dat het van persoon tot persoon verschillend is...niet iedereen bevindt zich in hetzelfde stadium van dankbaarheid of geluksgevoel.
Daarnaast denk ik wel dat het een soort vicieuze cirkel is. Dus proberen maar.
Ondertussen was ik een heuse paper over Gratitude tegengekomen, welke ik nog helemaal wil verslinden.
Een gedeeltelijke (aut.) vertaling uit het onderzoeksartikel (een mooie lange tekst om naar te luisteren 🔊) :
"Door de geschiedenis heen en over de hele wereld hebben religieuze leiders en filosofen de deugd van dankbaarheid geprezen. Sommigen hebben dankbaarheid zelfs beschreven als "sociale lijm" die relaties versterkt - tussen vrienden, familie en romantische partners - en dient als de ruggengraat van de menselijke samenleving. Maar wat is dankbaarheid precies? Waar komt het vandaan? Waarom lijken sommige mensen van nature dankbaarder dan anderen? En zijn er manieren waarop we meer gevoelens en uitingen van dankbaarheid kunnen koesteren?
In de afgelopen twee decennia hebben wetenschappers grote vooruitgang geboekt in het begrijpen van de biologische wortels van dankbaarheid, de verschillende voordelen die met dankbaarheid gepaard gaan en de manieren waarop mensen gevoelens van dankbaarheid in hun dagelijks leven kunnen cultiveren. De onderzoeken die deze wetenschap van dankbaarheid omvatten, vormen het onderwerp van dit artikel.
Wat is dankbaarheid?
De meeste mensen hebben een instinctief begrip van wat dankbaarheid is, maar het kan verrassend moeilijk zijn om het te definiëren. Is het een emotie? Een deugd? Een gedrag? Dankbaarheid kan inderdaad verschillende dingen betekenen voor verschillende mensen in verschillende contexten. Onderzoekers hebben echter een aantal kaders ontwikkeld om dankbaarheid te conceptualiseren, zodat het wetenschappelijk kan worden bestudeerd. Robert Emmons en Michael McCullough definiëren dankbaarheid bijvoorbeeld als een proces in twee stappen: 1) "erkennen dat men een positief resultaat heeft bereikt" en 2) "erkennen dat er een externe bron is voor dit positieve resultaat."
Hoewel de meeste van deze positieve voordelen van andere mensen komen - vandaar de reputatie van dankbaarheid als een "andersgerichte" emotie - kunnen mensen ook dankbaarheid ervaren jegens God, het lot, de natuur, enz.
Sommige psychologen categoriseren verder drie soorten dankbaarheid: dankbaarheid als een " affectieve eigenschap' (iemands algehele neiging om dankbaar te zijn), een stemming (dagelijkse schommelingen in algehele dankbaarheid) en een emotie (een meer tijdelijk gevoel van dankbaarheid dat men kan voelen na het ontvangen van een geschenk of een gunst van iemand). De meeste onderzoeken in dit artikel richten zich op eigenschap (of "dispositionele" dankbaarheid) en/of dankbaarheid als een emotie.
De Oorsprong van Dankbaarheid
Uit onderzoek blijkt dat dankbaarheid niet zomaar een culturele constructie is. Het heeft diepe wortels die ingebed zijn in onze evolutionaire geschiedenis, onze hersenen en ons DNA, en in de ontwikkeling van kinderen. Dieren zo divers als vissen, vogels en vampiervleermuizen houden zich bezig met activiteiten van "wederzijds altruïsme" - gedragingen die het ene dier vertoont om een ander lid van zijn soort te helpen, zelfs ten koste van zichzelf, vermoedelijk omdat ze op een bepaald instinctief niveau erkennen dat de ander persoon kan de gunst op een later tijdstip terugbetalen. Veel wetenschappers zien dit verlangen om vrijgevigheid terug te betalen als een uiting van dankbaarheid. Sommige wetenschappers suggereren zelfs dat dankbaarheid mogelijk is geëvolueerd als een mechanisme om dit wederzijdse altruïsme te stimuleren, waardoor vreemden vrienden en bondgenoten worden die elkaar eerder zullen helpen.
Ondersteuning voor het idee dat dankbaarheid mogelijk is ontstaan als een evolutionaire aanpassing, komt gedeeltelijk uit onderzoek bij primaten. Studies hebben aangetoond dat chimpansees eerder voedsel delen met een chimpansee die hen eerder op de dag heeft verzorgd en dat ze eerder geneigd zijn een andere chimpansee te helpen met een taak als die chimpansee hen in het verleden had geholpen. Studies uit de neurowetenschappen hebben hersengebieden geïdentificeerd die waarschijnlijk betrokken zijn bij het ervaren en uiten van dankbaarheid, wat verder bewijs levert voor het idee dat dankbaarheid een intrinsiek onderdeel is van de menselijke ervaring. Bovendien hebben enkele onderzoeken specifieke genen geïdentificeerd die ten grondslag kunnen liggen aan ons vermogen om dankbaarheid te ervaren. Recente studies zijn ook begonnen met het onderzoeken van de ontwikkelingswortels van dankbaarheid. Dit werk suggereert dat zelfs vrij jonge kinderen een idee van dankbaarheid hebben dat zich ontwikkelt naarmate ze ouder worden. Nogmaals, dit suggereert dat de wortels van dankbaarheid diep zitten.
Individuele Factoren Gekoppeld Aan Dankbaarheid
Zelfs als mensen als soort een algemene neiging tot dankbaarheid hebben, wat bepaalt dan of een individu zich dankbaar voelt of niet? Onderzoek heeft verschillende factoren, waaronder persoonlijkheidsfactoren, cognitieve factoren en geslacht, in verband gebracht met iemands waarschijnlijkheid om dankbaarheid te ervaren of een dankbaar karakter te hebben. Verschillende studies hebben onderzocht of bepaalde persoonlijkheidsfactoren - zoals extraversie, vriendelijkheid, consciëntieusheid, neuroticisme of openheid voor ervaringen - verband houden met dispositionele dankbaarheid; hun resultaten zijn verschillend. Andere studies hebben bewijs gevonden dat suggereert dat dankbaarheid kan worden geconceptualiseerd als zijn eigen persoonlijkheidsfactor.
Er zijn een aantal cognitieve factoren die van invloed kunnen zijn op hoeveel dankbaarheid iemand in een bepaalde situatie voelt. Deze omvatten de waargenomen intenties van de weldoener (d.w.z. of de weldoener werd gezien als handelend uit puur altruïsme of vanwege egoïstische motieven, zoals het willen verbeteren van hun reputatie), de schijnbare kosten voor de weldoener, de waargenomen waarde van het geschenk / gunst aan de ontvanger, of het geschenk/de gunst is gegeven door keuze versus verplichting, en de mate waarin de ontvanger gelooft in vrije wil. Uit verschillende onderzoeken is gebleken dat meisjes en vrouwen zich dankbaarder voelen dan jongens en mannen, mogelijk omdat jongens en mannen - althans in de Verenigde Staten - dankbaarheid eerder associëren met zwakte of schuldenlast. Andere studies hebben bepaalde eigenschappen geïdentificeerd die dankbaarheid in de weg staan. Deze omvatten afgunst, materialisme, narcisme en cynisme.
Sociale en culturele factoren die verband houden met dankbaarheid
Onderzoek suggereert ook dat sociale factoren, waaronder religie, culturele invloeden en opvoedingsstijlen, van invloed kunnen zijn op iemands neiging om dankbaarheid te ervaren. Meerdere studies melden associaties tussen elementen van religiositeit/spiritualiteit en dispositionele dankbaarheid, wat suggereert dat er mogelijk een verband bestaat tussen religie en dankbaarheid. Uit een onderzoek bleek dat mensen die de opdracht kregen om vier weken lang voor hun partner te bidden, of in het algemeen te bidden, aan het einde van het onderzoek meer dankbaar waren dan mensen die de opdracht kregen om na te denken over hun dagelijkse bezigheden of om positieve gedachten over hun partner te hebben. Uit een andere studie bleek echter dat het stimuleren van mensen om na te denken over religieuze concepten hun dankbaarheid of vrijgevigheid niet verhoogde. Cultuur kan ook de ervaringen van dankbaarheid van mensen beïnvloeden. Uit één onderzoek bleek bijvoorbeeld dat mannen in de Verenigde Staten aangaven minder vaak dankbaarheid te ervaren dan die in Duitsland, en uit een ander onderzoek bleek dat Amerikaanse, Braziliaanse, Chinese en Russische kinderen verschilden in de leeftijd en mate waarin ze verschillende vormen van dankbaarheid uitten . In enkele onderzoeken is gekeken hoe ouders de dankbaarheidservaringen van hun kinderen kunnen beïnvloeden. Een onderzoek onder leerlingen van de vierde en vijfde klas en hun biologische ouders vond bijvoorbeeld een kleine maar statistisch significante relatie tussen de zelfgerapporteerde dankbaarheid van de kinderen en hun moeders, maar niet tussen de kinderen en hun vaders. In een andere studie werd onderzocht waarom meer dankbare ouders meer dankbare kinderen zouden kunnen hebben, waarbij werd vastgesteld dat meer dispositioneel dankbare ouders hun kinderen eerder in situaties zouden plaatsen die gevoelens van dankbaarheid zouden kunnen oproepen, zoals vrijwilligerswerk voor mensen in nood.
Individuele voordelen van dankbaarheid
Onderzoek wijst uit dat dankbaarheid kan worden geassocieerd met vele voordelen voor individuen, waaronder een betere fysieke en psychologische gezondheid, meer geluk en levensvreugde, minder materialisme en meer. Een handvol studies suggereren dat meer dankbare mensen gezonder kunnen zijn, en anderen suggereren dat wetenschappelijk ontworpen praktijken om dankbaarheid te vergroten ook de gezondheid van mensen kunnen verbeteren en hen kunnen aanmoedigen om gezondere gewoonten aan te nemen. Veel meer studies hebben mogelijke verbanden tussen dankbaarheid en verschillende elementen van psychisch welzijn onderzocht. Over het algemeen zijn meer dankbare mensen gelukkiger, tevredener met hun leven, minder materialistisch en hebben ze minder kans op burn-out. Bovendien hebben sommige onderzoeken aangetoond dat dankbaarheidspraktijken, zoals het bijhouden van een 'dankbaarheidsdagboek' of het schrijven van een dankbrief, het geluk en de algehele positieve stemming van mensen kunnen vergroten. Dankbaarheid kan ook mensen met verschillende medische en psychologische problemen ten goede komen. Uit één onderzoek bleek bijvoorbeeld dat dankbare hartpatiënten beter sliepen, minder vermoeid waren en minder cellulaire ontstekingen vertoonden, en uit een ander onderzoek bleek dat hartfalenpatiënten die acht weken lang een dankbaarheidsdagboek bijhielden, dankbaarder waren en daarna minder tekenen van ontsteking vertoonden. . Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat dankbare mensen minder depressief zijn en veerkrachtiger zijn na traumatische gebeurtenissen. Andere studies suggereren dat dankbaarheid zijn reputatie als 'de moeder van alle deugden' kan waarmaken door de ontwikkeling van andere deugden aan te moedigen, zoals geduld, nederigheid en wijsheid. In de afgelopen jaren hebben studies de potentiële voordelen van dankbaarheid voor kinderen en adolescenten onderzocht. Studies hebben bijvoorbeeld aangetoond dat meer dankbare adolescenten meer geïnteresseerd en tevreden zijn met hun schoolleven, vriendelijker en behulpzamer zijn en meer sociaal geïntegreerd zijn. Enkele onderzoeken hebben aangetoond dat het bijhouden van een dankbaarheidsdagboek in de klas de stemming van leerlingen kan verbeteren en dat een leerplan dat is ontworpen om leerlingen te helpen de voordelen te waarderen die ze van anderen hebben gekregen, kinderen met succes kan leren dankbaarder te denken en dankbaarder gedrag te vertonen (zoals schrijven meer bedankbriefjes voor de PTA van hun school).
Sociale voordelen van dankbaarheid
Gezien zijn rol als 'sociale lijm', zou het niet moeten verbazen dat er bewijsmateriaal is dat ook wijst op de sociale voordelen van dankbaarheid. Onderzoek suggereert dat dankbaarheid mensen inspireert om vrijgeviger, vriendelijker en behulpzamer (of 'prosociaal') te zijn; versterkt relaties, inclusief romantische relaties; en kan het klimaat op de werkplek verbeteren. Verschillende onderzoeken hebben het verband tussen dankbaarheid en prosociaal gedrag ondersteund. Uit deze onderzoeken is gebleken dat meer dankbare mensen behulpzaam en vrijgevig zijn en dat het experimenteel manipuleren van de gevoelens van dankbaarheid van mensen ertoe kan leiden dat ze meer behulpzaam en vrijgevig zijn, net als activiteiten zoals het schrijven van een dankbaarheidsbrief. Dankbaarheid is ook belangrijk voor het vormen en onderhouden van sociale relaties. Onderzoek ondersteunt wat sommige onderzoekers de 'vind, herinner en bind'-functie van dankbaarheid noemen: door mensen af te stemmen op de attentheid van anderen, helpt dankbaarheid hen mensen te 'vinden' of te identificeren die goede kandidaten zijn voor toekomstige kwaliteitsvolle relaties; het helpt mensen ook te "herinneren" aan de goedheid van hun bestaande relaties; en het "bindt" hen aan hun partners en vrienden door hen het gevoel te geven dat ze gewaardeerd worden en door hen aan te moedigen gedragingen te vertonen die hun relaties helpen verlengen. Uit een onderzoek bleek bijvoorbeeld dat deelnemers die werden bedankt voor het helpen van een student bij een opdracht, meer geïnteresseerd waren in een band met die student in de toekomst; een andere studie wees uit dat partners die een reeks gesprekken hadden waarin ze hun dankbaarheid uitten aan hun partner, meer verbeteringen rapporteerden in hun persoonlijk welzijn en in het welzijn van hun relatie dan partners die gesprekken hadden waarin ze iets persoonlijks over zichzelf onthulden. Hoewel er niet veel onderzoek is gedaan dat expliciet gericht is op dankbaarheid op de werkplek, suggereert een handvol onderzoeken dat dankbaarheid werknemers kan helpen hun werk effectiever uit te voeren, zich meer tevreden te voelen op het werk en zich behulpzaam en respectvoller te gedragen tegenover hun collega's. .
Dankbaarheidsinterventies
Zoals eerder vermeld, heeft een groeiend aantal onderzoeken de werkzaamheid getest van verschillende praktijken ("interventies") die bedoeld zijn om dankbaarheid te vergroten, zoals het tellen van iemands zegeningen (dankbaarheidsdagboek) en het schrijven van dankbaarheidsbrieven aan mensen die men nog nooit op de juiste manier heeft bedankt. ("dankbaarheidsbrieven"). Deze studies hebben geholpen om veel van de hierboven beschreven voordelen van dankbaarheid te identificeren. Maar de resultaten van deze onderzoeken suggereren ook dat sommige mensen meer geneigd zijn om deel te nemen aan en baat te hebben bij bepaalde dankbaarheidsinterventies. Om te beginnen hebben sommige onderzoeken factoren geïdentificeerd die van invloed zijn op de bereidheid van mensen om deze interventies over te nemen en/of te voltooien. Mensen die van nature nieuwsgieriger zijn, zijn bijvoorbeeld eerder geneigd om dankbaarheidsinterventies uit te proberen.
Andere studies hebben bewijs gevonden dat sommige mensen meer baat hebben bij dankbaarheidsinterventies dan andere. Uit een onderzoek bleek bijvoorbeeld dat minder neurotische mensen een week na het voltooien van een dankbaarheidsinterventie meer geluk meldden, maar meer neurotische deelnemers niet. Een reeks meta-analysestudies heeft geprobeerd de effectiviteit van dankbaarheidsinterventies te bepalen, en de meeste hebben geconcludeerd dat dankbaarheidsinterventies het geluk, het welzijn en de positieve stemming aanzienlijk lijken te vergroten. De impact van deze interventies op veel andere uitkomsten is echter minder duidelijk.
Toekomstige richtingen
Onderzoek naar de wetenschap van dankbaarheid is relatief nieuw en er zijn dus nog veel open vragen om te onderzoeken. Deze omvatten studies die kijken naar de mogelijke donkere kanten van dankbaarheid (bijvoorbeeld dankbaarheid maken om mensen te manipuleren), het verder definiëren en categoriseren van verschillende soorten dankbaarheidservaringen, bepalen waarom sommige interventies voor sommige mensen werken maar niet voor anderen, en identificeren hoe dankbaarheid het beste kan worden gebruikt. interventies in de klas en op de werkplek.
De duistere kant van dankbaarheid
Hoewel dit artikel, in overeenstemming met de overgrote meerderheid van de gepubliceerde onderzoeken, zich primair richt op de positieve aspecten van dankbaarheid, bestaat er enig bewijs dat dankbaarheid een belangrijke duistere kant heeft die verder onderzoek rechtvaardigt. Uit een onderzoek bleek bijvoorbeeld dat mensen met een handicap die afhankelijk waren van informele ondersteuning voor hun zorg, zich vaak bezwaard voelden door dankbaarheid. Ze meldden met name dat ze zich gedwongen voelden om dankbaarheid te uiten om de steun te krijgen die ze nodig hadden en uitten schaamte en frustratie over de eenzijdige aard van hun afhankelijkheidsrelaties. Daarentegen meldden mensen met een handicap die in staat waren om formele ondersteuning te betalen, zich meer op hun gemak te voelen en meer controle over hun leven te hebben (Galvin, 2004) [48]. Dankbaarheid kan helpen bij het aangaan en onderhouden van relaties, maar kan daarin soms een snode rol spelen. Onderzoek suggereert bijvoorbeeld dat relatieproblemen kunnen optreden wanneer dankbaarheid een soort valuta wordt en een (of beide) partner(s) zich "onderbetaald" voelen (Kubacka et al., 2011) [75], en een recent onderzoek onder overlevenden van datinggeweld suggereert dat overlevenden met meer geneigde dankbaarheid harder kunnen werken dan minder dankbare mensen om te proberen een relatie waarin ze worden misbruikt in stand te houden (Griffin et al., 2016) [1]. Een andere keerzijde van het vermogen van dankbaarheid om sociale binding te vergemakkelijken, is dat het het ook moeilijker kan maken voor mensen die een groot geschenk of gunst hebben ontvangen om de juiste relatiegrenzen vast te stellen (Lavelock et al., 2016) [2]. In situaties van schade, ongelijkheid en onrechtvaardigheid kan "een gebrek aan dankbaarheid zelfs een meer morele reactie zijn", schrijft Liz Jackson, universitair hoofddocent onderwijs aan de Universiteit van Hong Kong (Jackson, 2016) [1]. Ze vervolgt: “Het promoten van propositionele dankbaarheid aan kansarme mensen van kleur in de Verenigde Staten, aan handarbeiders, mensen in gewelddadige partnerschappen of kinderen in slechte gezinssituaties kan het individu of de mensen psychologisch en instrumenteel ten goede komen. Toch kan het net zo goed leiden tot het ontkennen van uitdagingen waarmee men wordt geconfronteerd, of tot het irrationeel minimaliseren van problemen, wanneer het wordt voorgesteld als een coping-mechanisme of dagelijkse praktijk in dergelijke contexten.” Deze donkere elementen van de dankbaarheidservaring rechtvaardigen nader onderzoek."
Lees meer in deze dikke paper :
https://ggsc.berkeley.edu/images/uploads/GGSC-JTF_White_Paper-Gratitude-FINAL.pdf