"Wij mensen kunnen veel conflicten doorstaan zonder ziek te worden als we de tijd kunnen vinden om ons er van tevoren op voor te bereiden.
echter...
Het plotselinge en dramatische karakter van een schok" is zwaarwegend op de manier hoe een lichaam en geest er mee omgaat.
Het is altijd een tegenstrijdige ervaring, niet gerelateerd aan het lot of een voorzienbare gebeurtenis, waarmee de persoon wordt geconfronteerd.
We geloven dat we controle hebben over onze gedachten,
maar in werkelijkheid ontglipt het conflict aan ons denkvermogen,
door de automatische reactie van je systeem,
en bereikt het ons wezen zonder dat we het weten/beseffen.
Biologische conflicten brengen ons altijd terug naar de realiteit, wat het conflict ook is.
Het is altijd bijna een kwestie van leven of dood.
Deze onverwachte schok laat afdrukken in de hersenen achter, die kunnen worden vastgesteld met behulp van CT-scan. Ze zijn zichtbaar in de vorm van concentrische ringen, vergelijkbaar met de concentrische cirkels die zich op het wateroppervlak vormen, wanneer een steen wordt gegooid.
Een kortstondig ontwikkeld hersenoedeem, om de eventuele aangedane hersenschade te herstellen, "kan uiteraard symptomen geven".
Welke groter kunnen zijn als het vochtverwerkende vermogen van het lichaam al minder is.
Alleen de patiënt kan zijn exacte gevoelens ten tijde van de schok onthullen en de details beschrijven.
Wanneer een persoon zo een biologisch conflict ervaart, is niet alleen het conflict zelf verankerd in het moment van de schok, maar ook in de specifieke omstandigheden.
De persoon registreert de kleinste details, zoals geluiden, geuren, verschillende sensaties, smaken, mensen, dieren, plaatsen of specifieke kleuren en deze beelden gaan praktisch levenslang mee.
Met o.a. de kans op ontstaan van "allergische reacties".
Eén enkel component van het initiële schok of ervaren omstandigheden, zijn voldoende om herhaling van de herinnering aan/het hele conflict te veroorzaken. Dergelijke tegenstrijdige terugval kan ons bevattingsvermogen te boven gaan. We kunnen ze alleen intuïtief begrijpen en vermijden.
Vervolgens, zodra een van deze indrukken weer opduikt, kan het hele conflict opnieuw worden geactiveerd in de vorm van een herhaling.
De strengheid van de herinnering aan die omstandigheden, zal ons altijd (onbewust) terugbrengen naar de connectie met de oorspronkelijke schoktoestand.
Een patiënt die in een permanente staat van stress verkeert, kan
koude handen en voeten hebben [1], wat o.a. wijst op slechte doorstroming, en noodzakelijke slaap/rust.
dag en nacht geobsedeerd door zijn conflict, dat hij probeert op te lossen.
Hij kan niet meer slapen of alleen in het eerste deel van de nacht, elk half uur,
hij heeft geen eetlust, valt af.
Alias vagatonie.
"Cortisol: wat is het? En wat doet het?
...
Overleven is immers belangrijker dan het laten groeien van je nagels. Of het doorbloeden en warmhouden van je hele lichaam, het goed verteren van je voeding of de huid in je gezicht onderhouden. Dit heeft op korte termijn niet direct een grote impact op je welzijn. Maar als deze blijvende stress, ook wel chronische stress genoemd, langer aanhoudt, kan je zeker gezondheidsklachten gaan ervaren."
Deze precieze symptomen, die men zonder omwegen waarneemt,
worden alleen genormaliseerd als
de patiënt het (de) conflict(en) heeft opgelost.
Het is dan pas dat hij zich in een staat van berusting bevindt, zich bevrijd voelt.
De psyche kan zich herstellen, maar ook dat vergt energie :
De patiënt voelt zich slap, moe, slaapt veel en goed, maar vaak pas na drie uur 's nachts;
heeft de noodzakelijke eetlust om zich te voeden,
het lichaam is warm, met soms koorts en hoofdpijn.
Blijft iemand echter over een veel langere periode in deze stress-toestand, kunnen de symptomen aanzienlijk verzwaren.
De inhoud van het conflict wordt dan het niet kunnen overwinnen van de gebeurtenis, zich overweldigd voelen.
De patiënt kan dan uitgeput zijn, oververmoeid en emotieloos.
Wat in werkelijkheid een "noodreactie" van het organisme wanneer we niet zien hoe we conflicten kunnen oplossen.
Het vermogen van moeder natuur om ons naar nieuwe wegen te leiden in ogenschijnlijk hopeloze situaties (in het geval van psychosen bijvoorbeeld), waardoor het individu al zijn energie kan mobiliseren en de situatie meester kan worden.
Therapie bestaat erin de patiënt uit de paniekangst te halen en hem de context uit te leggen die hij meestal zelf al heeft begrepen.
Het grootste deel van de tekst, ter ondersteuning van eigen ervaringen, en foto, komt (na vertaling) uit deze studie. Hier kan je ook opzoeken in welk (herstellend) stadium je jezelf bevindt. En vervang het woord kanker even door ziekte, alias reactie van o.a. organen. Dat leest al veel gemakkelijker, en met minder schok-ervaringen.
Een goede gezondheid gewenst 💝.
Jesse.
Wettelijke tekst : Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies.hersenschade