Zorgen hororfilms, drama's en oorlogsfilms voor extra trauma-ervaringen?
Of zijn het alleen maar de dingen die wij persoonlijk meemaken in realtime die bij ons blijven en zich kunnen vastzetten op de verschillende plaatsen van ons lichaam? dat zolang deze toxische stoffen ons lijf niet kunnen verlaten, ze ook schade kunnen toebrengen?
Of is het eerder dat er herinneringen opgehaald worden van eerder zelf meegemaakte traumatische ervaringen die voor extra verdriet kunnen zorgen?
Psychologen halen patiënten binnen door te zeggen dat als mensen over dingen kunnen praten, dat ze deze ook kunnen loslaten?
Maar wat als positiviteit veel beter voor ze is, zodat ze terug kunnen aansterken, zonder eerst het vuile op te rakelen?
"Je hoofd weet het verschil niet tussen echte gebeurtenissen en fake scenario's. Je lichaam en je brein reageren er hetzelfde op."
Als je sterk genoeg staat, kan je geest zo een (herhalend) trauma misschien wel aan, maar voor de meesten van ons is crashen korterbij, dan zich veilig voelen.
Een goede gezondheid gewenst 💝.
Jesse.
